Όταν οι Σαρακατσιάνοι ήθελαν να περιγράψουν με σκοπτικό τρόπο την ανοησία, την ανέχεια και συμπεριοφορές ψεφτοϋπερηφάνειας, χρησιμοποιούσαν φράσεις σαν τις παρακάτω:
Τ' λείπ' μάνα και λαγκιόλ"
(Μια φούστα αποτελούνταν από τη μάνα (ζώνη) και απ' τα λαγγιόλια (πιέτες). Οπότε αν λείπει και η μάνα και τα λαγγιόλια, στην ουσία δεν υπάρχει τίποτε. Άρα η αναφορά στο γεγονός ή στον άνθρωπο, πρόκειται για ανοησία ή για ανυπαρξία). Επίσης μια άλλη φράση που χρησιμοποιούσαν για τους ίδιους λόγους και περιπτώσεις, ήταν: "Τ' λείπ' η σέλα απ' το βρακί τα δυο τα μπουτζινάρια"