Nα ήμουν πουλί, να πέταγα, να πάινα ταϊ ψήλου,
ν' αγνάντευα την Τσαμουριά και τους Λιεροκαπαίους.
εφτά πασάδες πέρασαν στα βλάχικα κονάκια.
Κράζουν του γιρο-Θόδωρο, τον Πάνο τον Καψάλη
και τον Γιαννάκη Γόγολο κι αυτόν τον Μάνθο Ντάγκα.
«Φέρτι τους κλέφτις ζουντανούς και τους Λιεροκαπαίους!»
Γερνάει ου Πάνους και τους λέει, ου Πάνος πού 'ταν δόντι:
«Ιμείς κλέφτις δεν έχουμι, μουιδί Λιεροκαπαίους.
Μεδά τους είχα πιστικούς, μεδά τζιουμπαναραίους».